مشکل فردی

سلام وقتتون به خیر  راستش رو‌ بخواید من حتی نمیدونم این سوالی که میخوام بپرسم جزو کدوم دسته اس  اما من یه عادتی دارم ، که موقعه ی تنهایی خودم رو‌ تو موقعیت های مختلف تصور میکنم ، موقعیت هایی که تاحالا برام پیش نیومده ، مثلا توی یه جمعی بین دوستانم ، و اینقد عمیق توی اون‌ موضوع و نقش پیش میرم که انگار واقعا دارم اون لحظه رو‌تجربه میکنم حتی شده گاهی با تصورات ذهنم از ته دل خندیدم یا گریه کردم  و با اینکه خودمم میدونم که همش تصوراتمه اما تا وقتی که‌ خودم بخوام میتونم توی همون وضعیت بمونم بدونه اینکه به چیزه دیگه ای فکر کنم ، میتونم هرجور بخوام تغییرش بدم هرکار بخوام باهاش بکنم یه جورایی انگار یه دنیاییه که اون‌لحظه برای خودم ساختمش و اینقدر تصورم‌ واضحه که توی ذهنم کامل و با جزئیات میبینمش  و هیچ نظری ندارم که چرا اینکارو میکنم ، نه از نظر اجتماعی تنهام نه مشکلی دارم ، اما یه جورایی حالت عادت شده برام ، که وقتای بیکاری میشینم یه سری چیز هارو‌ برای خودم تصور‌میکنم  خواستم بدونم که چرا اصلا اینجوری میکنم و اصن این موضوع مشکل حساب میشه برای من ؟